İzmir Büyükşehir Belediyesi Meslek Fabrikası birinci sefer bir sanayi sitesinde kurs merkezi açtı. Menderes’te Ege...
Geçtiğimiz haftalarda bir okul ziyareti sırasında, LGS’ye hazırlanan öğrencilerle rehberlik çalışmaları yürüten bir öğretmenle sohbet ettim. Öğrencilerine şöyle bir soru sormuş:
“Bu sıralar, kendinizi en rahat nerede hissediyorsunuz?”
Sonra bana dönüp, “Sizce neresidir, hocam?” diye sordu. Aklıma gelen birkaç yeri söyledim. Fakat öğretmen başını hafifçe sallayıp şöyle dedi:
“Ne o ne başkası hocam. Öğrencilerin birçok ‘banyo’ dedi.”
Şaşkınlığımı fark edince açıklamayı sürdürdü:
“Banyoda kendilerini rahat hissediyorlarmış zira kimse onlara imtihandan ya da yapmaları gerekenlerden kelam etmiyormuş. Kaç soru çözdün diye soran da olmuyormuş.”
Bir Kapı Kapatmak, Dünyayı Susturmak
Bu karşılıkların üzerinde uzun uzun düşünmem gerekti. Düşündüm de. Kapıyı kilitlediklerinde, yalnızca dışarıdaki sesleri değil; içlerindeki korkuyu da bir nebze olsun susturuyorlar diye bir sonuca vardım. Tam bu mevzu üzerine bir yazı kaleme almayı planlarken şu haberle karşılaştım:
“Zihinsel rahatlık uğruna mahpusa girmek için para ödeyen Güney Koreliler.”
Evet, yanlış okumadınız. Güney Kore’de günlük hayatın geriliminden kaçmak isteyen beşerler, aşikâr bir fiyat karşılığında kendilerini kısa müddetliğine bir ‘hapishane hücresine’ kapattırıyor.
Ne büyük ironi: Rahatlamak için özgürlüğünü kısıtlıyorsun. Daha da tuhafı, bunun için para ödüyorsun.
Kaçışın Bedeli: Özgürlüğe Para Ödemek
Modern toplumlar özgürlüğü bir tüketim objesine dönüştürdü. Özgür olduğunu sanan birey, aslında ağır bir baskı ve koşuşturma altında yaşıyor. Kaçış arayışında ise, tahlili yeniden bir öbür kısıtlamada buluyor. Görünmez bir hapishanede yaşarken, demir parmaklıkların gerisinde huzur aramak zorunda kalıyor.
Bu çelişki sadece Güney Kore’ye has değil; çağdaş dünyanın geneline ayna tutuyor. Kapitalizm artık sadece eser ve hizmetleri değil, insan ruhunun en saf gereksinimlerini da pazarlıyor. Artık özgür hissetmenin bile bir bedeli var. Tıpkı Orhan Veli’nin “Bedava” şiirinde kelam ettiği pek çok şeyin artık ücretsiz olmaması üzere…
Gerçek Özgürlük Nereye Saklandı?
Gerçek özgürlük, yüksek duvarlar ortasında ya da dört duvarlı odalarda değil; insanın kendi ömrüne istikamet verebildiği, vaktini sahiplenebildiği yerlerde bulunur.
Asıl sormamız gereken şu:
Satın alarak kurtulmaya çalıştığımız şey sahiden özgürlük mü, yoksa çoktan elimizden alınmış bir hayalin peşinden mi koşuyoruz?
Öğrenciler, birkaç dakikalığına bile olsa yalnız kalmak için banyoya sığınmak zorundalar. Görünürde özgür bir hayatın içindeler; lakin nefes alabilmek için kapılarını kilitliyorlar. Bu küçük kaçışlar, tahminen de daha büyük tutsaklıkların habercisi.
O halde gerçek özgürlüğü banyolarda, hapishanelerde ya da satın alınmış kaçışlarda değil; hayatı daha insanca, daha sakin ve daha manalı biçimde örgütleyebileceğimiz yerlerde aramalıyız.
Peki ya siz, en rahat nerede hissediyorsunuz? Bu hakikaten özgürlük mü, yoksa bir kaçış mı?
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar külliyen müelliflerinin özgün niyetleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio
Benzer Yazılar
Dünyanın iki kıta ortasında koşulan tek maratonu olan 47. İstanbul Maratonu, bu yıl 2 Kasım...
24 Kasım'a günler kaldı...Aileden sonra, bildiğimiz her şeyi bizlere emektar öğretmenlerimiz öğretti.Bu kapsamda Milli Eğitim...
